اگر ماصفات خدا را نچشیم ،نه در دنیا ونه در قیامت ،به او قرب نخواهیم کرد.

مثلا اگر کسی محبت را نچشده باشد هرگز نمی تواند بفهمد که محبت خدا چیست .

صفات خدا را تمرین کنیم .بیاید آنها را به صحنه ی عمل بکشانیم ،

که اگر بخشی را ظهور دادیم مابقی را خودشان به عنایت می دهند.

مثل محبت که اسمی است که به عنات از درون ما ظهور می کند و می جوشد

خداوندتمام اوصافش را در [ چهارده معصوم ] که همگی جسم دار ند ، نازل کرده است.

تا ما بتوانیم آن عالی [خدا ] را در وجود آن ها ببینیم آن هم نه دیدنی فقط با چشم

بلکه باتخلق به اوصاف و پیدا کردن جای آن ها در وجود خود .

این گونه وجود ما را عشق و محبت پر می کند.